UPOTUDAK online Uluslararası Politik Tutsaklarla Dayanışma Komitesi
ALMANYA|15.01.2018|Dün aramızdan bütün dünyayı sığdıracak kadar kocaman bir yüreği olan, sevgisiyle bütün çevresini kuşatan kollayan Alev’imiz ayrıldı. Hem de çok erken. Yakıştıramadık ona bu telaşlı gidişi. Çağımızda tek tük kalmış kendinden çok başkalarını düşünen ender insanlardandı. Sevgisiyle etrafına huzur veren. İnsanın kendisini yanında asla yalnız hissetmediği. ‘Nasıl olsa yanımda Alev var’ dedirtenlerdendi. O yüzden evi biranda her dilden, her ırktan, her düşünceden onlarca insan tarafından bir anda doluverdi. Herkesle paylaşacak bir şey bulmuştu Alev. Onun yokluğunu kabullenemedi insanlar. Hepsi birer acı abidesi gibi taş kesilmişti. Hastalığı boyunca bir kere bile ‘Ah’ demedi. Dertlenmedi. Sessizce kabullenmişti her şeyi. Her zamanki gibi mütevaziydi. En çok da ‘yavrum, Balam gurbet ellerde öldü’ diyen annesinin yakarışları en soğuk kanlı görünmeye çalışanlarımızı bile çökertti. Göçmen yaramıza dokunmuştu sözleri. Sonra…Bahçedeki ölüme inat tomur tomur olmuş bahara hazırlanan Manolya ağacının yanından sessizce süzüldü Alev. Arkada yokluğuna asla alışamayacak bir güruh bırakarak.
Ailesine, tüm sevenlerine ve tüm ATİF camiasına başsağlığı diliyoruz.
ATİF Nürnberg
Kaynak: Avrupa
